Met de jeep touren naar Salar de Uyuni

Vrijdagochtend 8 uur stonden we klaar, de vierdaagse tour kan beginnen! Maar alleen de Italiaans Paola was er, en de gids natuurlijk, maar niet het Australische stel dat mee zou gaan. Ze bleken vast te zitten in Potosi, defecte bus, ook dat is normaal in Bolivia. Gelukkig konden we met 3 gaan, ook al is het minimum aantal eigenlijk 4:). We moesten nog wel even de kok ophalen aan de andere kant van het dorp (jaja een eigen kok aan boord). Het begon al goed, we waren Tupiza nog niet uit of we gingen al door een rivier. Is er geen brug? Jawel, maar dan moet ik 5km omrijden... Juist!

Dag 1 ´dia de las llamas´ (dag van de lama´s)
De eerste dag was een lange dag en we hebben heel veel berglandschappen gezien. Ik kan alles omschrijven, maar foto´s zeggen meer! (dus even wachten op ons fotoboek;)) Het opvallendste van dag 1 waren de lama´s, vandaar dat we de dag hebben omgedoopt tot dag van de lama´s. Ze lopen in groepjes door de bergen, rennen rond of staan midden op de weg. En blijkbaar zijn ze toch van een boer, want allemaal hebben ze rode pluimpjes op hun oren. Rond lunchtijd hadden we een stop bij het dorpje Cerillos. Onze kokkin Josefina heeft lekker gekookt, een stoofpotje met linzen! Aan groente niet te kort deze vier dagen.
In de middag kwamen we langs San Antonio Lipez viejo, een verlaten dorp. Eigenlijk zijn er alleen nog maar ruines over. Omdat er geen banken waren stopten de mensen munten in de muren en onder de grond. Toen ze het dorp verlieten zijn alle huizen gesloopt! Onderweg heeft er ook nog een typisch Boliviaans vrouwtje mee gelift. Daarmee hebben wij haar toch zeker 2 uur lopen bespaard, door hitte en droogte hoog in de bergen!
Na heel veel bergen, lama´s en bijna 11 uur van Tupiza kwamen we aan bij ons eindpunt van vandaag Quetena Chico. Het dorpje stond vol met hospedajes, een vaste stopplek voor de jeeps. En dan onze eerste nacht op 4100m!


Dag 2 ´dia de las lagunas´ (dag van de meren)
Vandaag stonden de meren op het programma. De eerste, Hediona Sur, was al supermooi. Als stonk het wel een beetje naar zwavel... dus of we niet door de modder wilden lopen, want dan stinkt de auto 3 dagen naar rotte eieren! Het meer was vol met flamingo´s en door de zon was er ook een weerspiegeling, wat er heel mooi uitzag met de kleine wolkjes, bergen en roze beestjes. Het tweede meer was een zoutmeer, Kollpa Laguna. Op sommige plekken kon je lopen op het meer omdat het helemaal vol is met zout. Vlakbij de Chileense grens ligt Laguna Verde, een ontzettend groen meer. Zelfs ik vind het geen turquoise meer;)! En dan ook nog een prachtige vulkaan op de achtergrond!
We hebben geluncht bij aguas calientes, de warmwaterbron. Er komt uit de grond warm water gestroomd, opgewarmd bij de vulkaan. Even lekker pootjebaden dus! Vervolgens zijn we naar het hoogste punt van onze tour gereden, de geysers Sol de Mañana op 5000m hoogte! De geyers stonken vooral heel erg haha, wat een walmen kwamen daar vanaf zeg. Op sommige plekken zag je de modder helemaal omhoog borrelen. En aan het eind van de middag kwamen we aan op onze eindbestemming vlakbij het oranje meer Laguna Colorada. Onze hospedaje ligt op 4340m hoogte, op een open vlakte... dat betekend in de nacht ongeveer 6 graden onder nul en in de slaapkamers rond het vriespunt! Geen verwarming, geen warm water, alleen stroom tussen 7 en 10. Maar we hebben het overleefd met veel dekens..;)


Dag 3 ´dia de los flamingos´
Gistermiddag zijn we met harde wind naar het knaloranje Laguna Colorada geweest, vanmorgen was het zonder wind gewoon bruin. Dus de gids had gelijk! Het tweede stoppunt voor vandaag was de Arbol de Piedra, oftewel boom van steen. Een steen is helemaal afgesleten door zand en wind en lijkt nu op een boom. Over een heleboel jaar waait ie waarschijnlijk om! En daarna kwamen alle flamingo´s! Vandaag was namelijk dag van de flamingo´s:). Is het waar dat ze roze zijn omdat ze garnalen eten? Of is dat een fabeltje? We zijn ook nog langs een vlakte gekomen met allemaal stenen, evengroot, dezelfde kant op afgesleten... Het schijnt dat er 35 miljoen jaar geleden een zee was, met de stroming een kant op! Ik kan me niet voorstellen dat op deze droge hete plek ooit een zee is geweest hihi.
Aan het eind van de dag kwamen we aan in ons zouthostel in Atullcha. Het hele hostel was gemaakt van zout, de stenen van de muur, grind op de grond, en zelfs de tafels en krukjes. Niks knoeien dus, want dan lost de tafel op!


Dag 4 ´dia del Salar´
Op dag vier ging om 4 uur de wekker. Ik was nog in diepe slaap op mijn bedje van zout, maar we gingen de zonsopgang bekijken op de Salar, de zoutvlakte. Het was nog superdonker en er was alleen maar zout om ons heen! Hoe de chauffeur de weg wist? Een gevoel... En het bleek te kloppen! Om half 6 kwamen we aan bij Isla Incahuasi, een cactuseiland. Nog een klein stukje omhoog klimmen... Maar helaas was het te bewolkt om de zonsopgang te zien :(. Gelukkig was het uitzicht alsnog geweldig! Overal wit! En met dit uitzicht, midden op de vlakte, hebben we een ontbijtje gekregen. Iets verder van het eiland vandaan, een plek waar je echt alleen maar zout ziet, hebben we hele leuke foto´s gemaakt. Je ziet hier namelijk geen diepte, dus daar kun je leuke plaatjes mee maken! We zijn zeker wel 2 uur creatief bezig geweest samen met een andere jeep:). Foto´s volgen!
En zo zijn we over de zoutvlakte naar Uyuni gereden. Hier hebben we nog een ´begraafplaats´ van treinen gezien. De treinen worden niet meer gebruikt. Het spoor is slecht onderhouden dus ze zijn vooral over gegaan op bussen en vrachtwagens. In Uyuni barste de regen los, we werden weer even herinnerd aan het begin van het regenseizoen! Gelukkig hebben we de rest van de tour prachtig weer gehad:)



Leuke weetjes:
* Lama´s zijn slim, ze hebben een wc. Ze poepen allemaal op dezelfde plek om warmte te behouden.
* De flamingo´s zijn hier veel minder roze.
* De wind zorgt voor de groene kleur van Laguna Verde en de oranje kleur van Laguna Colorada. Zonder wind is het gewoon een saai meer...
* De kokkin Josefina is ook op 19 maart jarig.
* Onze chauffeur neemt altijd de atajo (shortcut), hij is altijd net even sneller dan zijn collega´s.
* De salar heeft zwakke plekken.. het lijkt een beetje op een wak in het ijs.
* Een deel van de salar wordt gebruikt voor zoutwinning, dit wordt allemaal met de hand geschept! Wel 25 miljard kilo per jaar.
* De salar is de grootste zout en lithium reserve van de wereld!
* Op sommige plekken is het wel 150 m diep.